سیبویه

سیبویه که در فارسی نام وی به معنای بوی سیب است و با کنیه های مختلف که مشهورترین آنها ابوبشر است، در سال ۷۶۰ میلادی در روستایی از بخش بیضا واقع در فارس چشم به جهان گشود (برخی تولد او را در همدان دانسته اند) وی یکی از دانشمندان زبانشناس است، که با وجود آنکه زبان مادری او فارسی بوده و عربی را بعدا در بصره آموخته است، به طوری به زبان عربی تسلط یافته است که در مطالعات خود عدم وجود قواعد زبان عربی را تشخیص داده با ذهن پژوهنده خود صرف و نحو عربی را تدوین کرده و برای اولین بار در رساله مشهور خود "الکتاب" بطور مشروح قواعد آنرا به رشته تحریر در آورده است. علاوه بر این، سیبویه در "الکتاب" فقط صرف و نحو زبان را تعریف نکرده است، بلکه استانداردی را در استفاده صحیح از زبان عربی ارائه داده است که بعد از وی همواره مورد استفاده و استناد نویسندگان و زبانشناسان عرب قرار گرفته است
​ 
از نظر دانشمندان عرب نثر "الکتاب" بعد از قران فصیح ترین نثر در زبان عربی میباشد، بطوریکه ابن ندیم کتاب شناس مشهور در باره آن مینویسد "نه قبل از وی کسی مانند آنرا تعریف نموده و نه بعد از او کسی تعریف خواهد کرد." سیبویه پس از چندی به بغداد رفته و در بحث های علمی که در حضور یحیی برمکی از خاندان برامکه وزیر دانشمند هارون الرشید خلیفه عباسی توسط دانشمندان صورت میگرفت پیوست

وی در سال ۷۹۴ میلادی به نمایندگی از مکتب بصره با نماینده مکتب کوفه بعد از بحث طولانی و ناراحت کننده ای که با تقلب نماینده کوفه همراه بود انجام گرفت به شیراز برگشت، در آنجا در سن ۳۴ سالگی چشم از جهان فرو بست 

----------------------------------
​Sources:

• ​Good Manner. "Sibawayh (The Scent of Apples). Nov 2012.
• Encyclopedia Iranica. "Arabic Language. iv. Arabic Literature in Iran."
•  Wikipedia. "Sibawayh." CC BY-SA. https://en.wikipedia.org/wiki/Sibawayh